Image Image Image Image Image Image Image Image Image

Zalig de kwetsbaren

13 oktober 2020 | Door | 3 reacties

Begin september werden er nieuwe maatregelen tegen het coronavirus afgekondigd. Milde beperkingen waarvan we de afgelopen week hebben ontdekt dat ze niet voldoende zijn. We zijn voorlopig nog niet van het virus af. Wat mij bij al die maatregelen opvalt, is dat ze zo weinig ethisch worden doordacht. Het ontbreekt aan een debat over het geheel van de maatregelen. Wat is het effect van alle beperkingen op lange termijn? Voor wie doen we het goede? We doen het allemaal niet voor onszelf, stelt premier Rutte, maar om onze kwetsbaren te beschermen. Dat is logisch en een groot goed van onze samenleving. Maar is het misschien een idee om dan met elkaar een gesprek te starten wie de kwetsbaren zijn? Zijn dat alleen maar de mensen van boven de zeventig die eenmaal door corona getroffen het zwaar zullen krijgen om te overleven? Of zijn er misschien nog anderen? De jonge mensen die noodgedwongen thuis hun studie moeten volgen en ondervinden dat het een eenzaam traject is? De MBO studenten die geen stage kunnen vinden vanwege de economische crisis? De kunstenaars die altijd al weten dat hun leven geen vetpot zal worden, maar desondanks vol passie spelend en musicerend hun leven wijden aan schoonheid en troost? De ouderen die angstig een nieuwe lockdown tegemoet zien nadat zij in het voorjaar tien weken lang opgesloten hebben gezeten in het verpleegtehuis? De caféhouder die merkt dat zijn ondernemerschap bedreigd wordt door de dagkoersen van de besmettingsgraad en niet weet hoe hij zijn gezin zal onderhouden? De kankerpatiënt die maar af moet wachten of hij voorrang dient te verlenen aan een corona-slachtoffer waardoor zijn behandeling wordt uitgesteld? Of de oorlogsvluchtelingen in Moria wier vluchtverhaal verbleekt bij onze drukdoende strijd in onze eigen oorlog?

We spiegelen ons voor dat we in Nederland bezig zijn met een grote solidariteitsactie richting de kwetsbare medemens. Dat is niet het geval. We leven in de rare paradox dat we een mal van de kwetsbare medemens in het leven roepen, zonder het over onze kwetsbaarheid te hebben. Want daarover gaat deze crisis; over het einde van onze maakbaarheid, over de wetenschap dat onze handen te kort kunnen schieten, over het inzicht dat wij de natuur niet kunnen dwingen, over de acceptatie dat wij als mens niet het centrum van deze wereld zijn. We leveren geen gevecht tegen het virus om de kwetsbaren te redden. Integendeel: we strijden omdat we het gesprek over onze kwetsbaarheid en eindigheid niet aandurven. Daarom is het zaak om onze facades nu te lijf te gaan. we zijn niet de mensen die we denken te zijn.

Begrijp me goed: ik voer geen pleidooi om het virus maar zijn gang te laten gaan. We dienen voorzichtig en waakzaam te zijn en het is een meer dan goede zaak dat we zorgvuldig met onze kwetsbaren omgaan. Daarom streven we naar een lager aantal verkeersdoden, zoeken we naar behandelingen tegen kanker en ander ziekten en proberen genoeg donoren te vinden voor hen die het nodig hebben. Maar aan al die solidariteit zit een grens en dat weten we. We kunnen niet alles. Bij het voortwoekeren van dit virus wordt het zaak onder ogen te zien hoeveel schade de bij-effecten van de maatregelen oplevert. We weten inmiddels wat isolement met mensen doet, we voelen aan den lijve wat het betekent om niet aangeraakt te worden en het terugbrengen van onze sociale contacten is niet het terugschroeven van een luxegoed. Alle maatregelen hebben een prijs en de wil tot betalen is niet onbeperkt. We hoeven daarover niet in paniek te raken, we hebben altijd met de grenzen van ons handelen te maken gehad. Maar wat we wel moeten doen: onze levensstijl en samenleven dringend onder de loep nemen. Waar kan dan mooier dan in de kerk? Als iemand de kwetsbaarheid van het leven ten diepste heeft doorgrond dan is dat Jezus zelf. Zalig de kwetsbaren.

Comments

  1. Anja Scheffer

    Heel goed verwoord, Ferdinand. Het houdt me erg bezig: wat doen we, voor wie, wie betaalt de prijs en doen we de juiste dingen. Het lijkt vooral zo ad hoc ingegeven en gericht op de korte termijn.

  2. denise dijk

    Hoi Ferdinand, Ik hoor ook bij de kwetsbaren. morgen 76. Intensive care behandeling is geen optie, van wege kwetsbare gezondheid.
    Wat zeg je, bedoel je, als je de kwetsbaren toe spreekt namens Jezus met : Zalig de kwetsbaren.
    Kwetsbare ouderen en vele andere groepen die aan corona gestorven zijn? zullen sterven?
    hartelijke groeten van een bange Denise

    • Ferdinand Borger

      Dag Denise, ik bedoel ermee te zeggen dat als het over kwetsbaarheid gaat we in eerste instantie moeten erkennen dat we kwetsbaar zijn. En dan niet in de zin van een categorie van kwetsbaren, zoals dat nu gebeurt, maar veel existentiëler. Wij zijn als mensen allemaal kwetsbaar. En natuurlijk: in deze crisis is de één meer kwetsbaar dan de andere. En het is goed op te roepen om ervoor te zorgen dat mensen die kwetsbaar zijn niet besmet raken. Maar tegelijkertijd moeten we onder ogen zien wat deze oproep voor iedereen betekent. En daar ook aandacht aan geven. Tijdens de eerst golf was er een man van 94 die de jonge generatie voorspiegelde wat hij in zijn jeugd allemaal had meegemaakt: crisis in de jaren dertig, Tweede Wereldoorlog, Korea-oorlog etc. Bij die opsomming verbleekt het doorstaan van de pandemie nu. Zijn boodschap was: niet klagen! Maar het was beter geweest als zijn boodschap naar de jongeren was geweest: ik heb ontdekt dat een mens zelfs in ernstige crises de kracht kan ervaren om er doorheen te komen. Ik denk dat dat een boodschap is waar jongeren wat aan hebben. Want ook zij behoren tot de kwetsbaren. Eind jaren zeventig zat ik in mijn puberteit. Wij kregen het stempel: verloren generatie. Er was grote werkloosheid, de computer kwam er aan met alle gevolgen van dien. Het motto was: niemand zit op jullie te wachten. Dat is gelukkig anders uitgepakt. Maar de impact van die jaren speelt in mijn leven nog steeds door. Het was in die zin een slechte start. Als er nu tegen jongeren wordt gezegd dat een jaartje thuis zitten niet zo erg is, zijn we verkeerd bezig. Het is een tijd die zij niet meer over gaan doen en die van grote invloed kan zijn op de richting van hun leven. Ondanks alle begrip die ik heb voor de huidige maatregelen zijn dit zaken die we ook onder ogen moeten zien. Met mijn oproep ‘Zalig de kwetsbaren’ pleit ik voor een verbreding van onze focus. Een focus die mensen niet uitsluit, maar insluit. Verder wens ik je morgen een heel mooie verjaardag toe. Hartelijke groet, Ferdinand

Voeg een reactie toe

Annuleer antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.